A questo punto

duur: 15’

1. Non chiederci la parola
2. A questo punto
3. La verità
4. Tergi gli occhiali appannati

4 sopranen, 4 alten, 4 tenoren, 4 bassen

Drie van de vier gedichten in deze cyclus zijn ontleend aan het ‘late’ werk van Montale (gepubliceerd tussen 1973 en 1981), het eerste is afkomstig uit Ossi de seppia, waarmee Montale in 1925 debuteerde. – De late Montale is de dichter die voldoende heeft aan wat motten, muizen en een kaarskorst om het soortelijk gewicht van La verità, de waarheid, te wegen. In de muziek is de waarheid een aldoor herhaalde opeenvolging van akkoorden in de mannenstemmen. – Er zit veel dood en eindigheid in Montale’s late gedichten, maar hoe goed daarmee te leven valt, leert het bezwerende A questo punto: ‘Laat hier maar los, zegt de schaduw’. – Tergi gli occhiali appannati is opnieuw een oproep: ‘veeg je beslagen brillenglazen schoon’. – In Non chiederci la parola, dat ruim een halve eeuw eerder werd geschreven, klinkt de stem van de jonge Montale, die wel een dichter van de afwezigheid en de ontkenning is genoemd: ‘Slechts dit kunnen we je zeggen vandaag: / dat wat we niet zijn, dat wat wij niet willen.’

première op 25 maart 2009 in de Grote of Jacobijnerkerk te Leeuwarden door het Nederlands Kamerkoor onder leiding van Kaspars Putninsh