Muziek is eeuwig wordt wel gezegd, maar daarom is zij nog niet onveranderlijk. Tijdens zijn Huizingalezing zette Elmer Schönberger uiteen hoe onze omgang met muziek veranderd is de laatste honderd jaar. Er is weliswaar overal muziek, maar in het culturele debat van vandaag speelt zij geen enkele rol meer. We horen de muziek nog wel, maar we lijken er niet meer naar te luisteren.
In Het gebroken oor is de Huizingalezing opgenomen, samen met een zeer ruime selectie uit de beschouwingen die Schönberger voor Vrij Nederland schreef. In dit ‘dagboek van een luisteraar’ doet hij verslag van wat hij op muzikaal gebied meemaakte, en verwerkt hij zijn ervaringen tot prikkelende essays over de moderne muziek- en luisterpraktijk. In dit voor velen nu al legendarische 'dagboek van een luisteraar' deed hij om de week verslag van wat hij op muzikaal gebied meemaakte, en verwerkte hij zijn ervaringen tot prikkelende essays over de moderne muziek- en luisterpraktijk. De ene keer neemt hij het op voor nog marginale componisten als Revueltas en Voestin. Dan weer laat hij zien hoe muziek soms een onderbreking van de stilte kan zijn en hoort hij iets nieuws in de oude Stravinsky. Voor Elmer Schönberger is luisteren soms alleen maar een herinnering aan het luisteren: het Grote Luisteren waarmee het allemaal ooit begonnen is.
Russische vertaling: zie De kunst van het kruitverschieten
Rudy Kousbroek in PZC:
'Het is eigenlijk een godswonder dat er zoiets kon verschijnen als het essay van Elmer Schönberger, te weten zijn Huizingalezing van December vorig jaar, opgenomen in Het Gebroken Oor - een unieke en briljante tekst in een uniek en briljant boek.'
Ger Groot in NRC-Handelsblad:
'......want in het toegankelijk maken van van tijdgenoten is Schönberger onovertroffen. (...) Tintelend en daardoor steeds weer nieuwsgierig-makend zijn zijn formuleringen, die het onmogelijke mogelijk maken.'
Anthony Fiumara in Trouw:
'De hartstocht waarmee Schönberger over de 'strenge' Stravinsky schrijft , is een soort romantisch gedreven anti-romantiek. Tegen de stroom van de evolutie in zwemmend zoekt hij in al zijn essays naar het luisteren als het equivalent van het ademhalen, naar muziek als zuivere zuurstof.'
Margriet de Moor in het voorwoord tot Het Gebroken Oor:
'Ik lees veel over muziek. Ik ken niemand, helemaal niemand anders dan Elmer Schönberger die als de eerste de beste geniale romanschrijver over muziek kan vertellen.'
Meulenhoff, 2005 en 2007 (herziene druk)