toneelstuk in drie bedrijven voorafgegaan door een proloog
Engelse vertaling: David Colmer
Drie actrices, Inez, Lucy en Pien, speelden in 1974 de zusjes Olga, Masja en Irina in De drie zusters van Tsjechov. Het was de voorstelling van hun leven. Sindsdien zijn zij bevriend en komen als de 'Moskou-club' op gezette tijden bij elkaar. In Drie zusters waren wij is de toeschouwer getuige van drie van zulke bijeenkomsten, de eerste bij Lucy thuis, de tweede bij Pien, de laatste in het zomerhuisje van Inez.
De drie vrouwen kennen elkaar door en door en hebben aan een half woord genoeg. Hun gemeenschappelijk verleden is hun kapitaal, dat zij zorgvuldig koesteren. Ze hebben geen geheimen voor elkaar. Dat denken ze tenminste... Op de achtergrond klinkt aldoor de echo van de woorden van Tsjechovs Irina: 'De tijd gaat voorbij en het is net of je steeds verder wegdrijft van het echte, mooie leven, steeds maar verder weg ergens naar een afgrond toe.'
'Schönbergers stuk, zijn derde, herbevestigt zijn boeiende talent. Hij is vindingrijk en geestig, sterk in het vormgeven van karakters en heeft snelle, prettig in het gehoor liggende dialogen in de vingers. Deze kwaliteiten vallen aangenaam op hun plaats in Naar Moskou, Moskou , waarin hij slimme dwarsverbanden aanbrengt tussen de zusjes van het Rusland van een eeuw geleden en de drie speelsters in het hedendaagse Nederland.'
(Peter Liefhebber in De Telegraaf)
'Elmer Schönberger heeft een mooie anti-Tsjechov geschreven. Waar Anton Pavlovitsj zweert bij ruis tussen de tekstregels(...), grossiert Schönberger in over elkaar heen buitelende oneliners, grappen, verhalen, vernuftig bij elkaar gehouden door de tragiek in de levens van deze drie rascomédiennes.' (Loek Zonneveld in De Groene Amsterdammer)
première 26 februari 2005, Schouwburg Amstelveen, Bos Theaterproducties, regie Matthijs Rümke. Met Trudy de Jong, Els Ingeborg Smits en Els de Wijn